Noclegi nad morzem w Polsce

Rzucewo - Zamek Jana III Sobieskiego

03 marzec 2011r.

Starostwo Puckie z należącymi doń wsiami, położonymi na urodzajnych kępach, dawało znaczne dochody i stanowiło przedmiot zabiegów Gdańska i magnatów pomorskich. Od 1678 r. starostwo przechodzi na własność Sobieskiego. W kilka lat później otrzymuje król od swej siostry leżące nad Zatoką Pucką Rzucę. Wybudowany uprzednio przez Wejherów pałac w Rzucewie staje się odtąd ulubionym miejscem pobytu Sobieskiego, podczas gdy królowa Marysieńka przebywała najchętniej w Ko-libkach koło Orłowa. Do Rzucewa nie należy wybierać się brzegiem morskim wzdłuż plaży, lecz drogą polną przez wieś Błądzikowo (6 km) lub pociągiem do Żelistrzewa, skąd polną drożyną dochodzimy na miejsce (3 km). RZUCEWO należy do najstarszych, przedhistoryczne czasy pamiętających osad Pomorza. W czasach historycznych mieszkańcy zajmują się głównie rybołówstwem, dostarczając ryb dla klasztoru dominikanów w Gdańsku. Później przechodzi wieś na własność rodu Bolszewskich, posiadających prócz dóbr i przywileje zapewniające im eksploatację morza, a raczej ciężko na nim pracujących rybaków. Następni właściciele, wielce dla polskiego Pomorza zasłużeni Wejherowie, budują tu zamek, późniejszą siedzibę Sobieskiego. Obecny pałac, neogotyk z 1845 roku, zbudowany został na życzenie zachwyconego okolicą króla pruskiego. Twórcą tej dość udatnej budowli jest znany architekt berliński Stiller. Pałac wznosi się wśród pięknego parku nadmorskiego. Stare jego drzewa pamiętają zapewne Sobieskiego i jego synów, dzierżących dobra do 1720 roku. Częste przyjazdy nad morze powiązały króla silnie ze sprawami Gdańska i ludnością pomorską, czego prawdopodobnie następstwem był znaczny udział Kaszubów w wyprawie na Wiedeń. W półtora wieku później, w r. 1883, wyprawa znalazła poetyckie odbicie w wierszowanej opowieści poety kaszubskiego Hieronima Derdowskiego pt. "Kaszuba pod Widnem" ("Kaszubi pod Wiedniem"). Najcenniejszą pamiątką po Sobieskim jest w tych stronach znana 4-rzędowa aleja lipowa, podobno — jak mówi miejscowa tradycja — osobiście ręką królewską sadzona. Aleja ciągnie się na znacznej przestrzeni przy drodze, którą (po zwiedzeniu PGR-u i ew. kąpieli na plaży) trzeba się wybrać do Osłonina (2 km), skąd po 2,5 km marszu dochodzimy do Żelistrzewa, ze stacją kolejową na linii Puck— Gdynia. Linia ta biegnie od stacji Mrzezino wzdłuż zachodniego skraju szerokiej, bagnistej równiny, będącej korytem wielkiej rzeki z okresu lodowcowego. Łożysko jej torfiaste i podmokłe długości 20 km, szerokości 3—6 km okrąża wielkim szerokim łukiem wyniosłą Kępę Oksywską, której zachodnie i południowe zbocza widoczne są przez cały czas podróży do Gdyni.