Noclegi nad morzem w Polsce

Mrzeżyno koło Kołobrzegu

25 wrzesień 2010r.

Mrzeżyno, niegdyś port położonego w górze rzeki Trzebiatowa, ściśle związane jest z historią tego miasta. W XIII wieku, gdy Trzebiatów otrzymał prawa miejskie, rzeka Rega wpadała do morza w północno-zachodnim krańcu jeziora Resko, czyli około 4 kilometry na wschód od Mrzeżyna. Przy ujściu położona była wieś rybacka Rego-ujście, wzmiankowana po raz pierwszy w dokumencie z roku 1250. W roku 1287 książę Bogusław IV oraz przeor klasztoru w Białobokach, Thilboldus, zezwolili, aby mieszkańcy Trzebiatowa utrzymywali port Regoujście, poprawiali go i zachowywali w dobrym stanie. Żegluga i handel rozwijał się pomyślnie. W roku 1416 Trzebiatów należał do Hanzy. Regoujście liczyło około 300 mieszkańców. Przypuszcza się, że była tam jedna z dwu najstarszych (obok Wisłoujścia) latarnia morska na polskim wybrzeżu. Zazdrosnym okiem patrzyły na to sąsiednie miasta Kołobrzeg i Gryfice, które chciały Trzebiatów zniszczyć. I rzeczywiście w roku 1456 kołobrzeżanie zatopili w ujściu Regi stare statki załadowane kamieniami, blokując w ten sposób wejście do portu. Prądy morskie, fale i piasek spowodowały, że port w Regoujściu zamarł całkowicie. W połowie XIX wieku gwałtowne północne sztormy rozmyły w rejonie dawniejszego portu Regoujście brzeg, odsłaniając resztki dawnych konstrukcji budowlanych. W roku 1457 Trzebiatów przekopał nowe łożysko dla rzeki Regi. Po wykonaniu przekopu kupcy trzebiatowscy ożywili swoją działalność. Walka konkurencyjna z Kołobrzegiem przybrała na sile. W roku 1497 kupiectwo Trzebiatowa poniosło dotkliwą stratę, gdyż w czasie silnego sztormu znaczna liczba ich statków, zakotwiczona na redzie Mrzeżyna, została zatopiona. W roku 1449 przy nowym ujściu Regi zamieszkiwał tylko karczmarz, ale z dokumentu z 14 stycznia 1538 roku wynika, że istniejąca tam osada była zamieszkiwana już od dawna. Na ten okres datujemy więc założenie osady Mrzeżyno. W roku 1787 zamieszkiwało w Mrzeżynie 24 rybaków. Na zachodnim brzegu ujścia położone były warsztaty szkutnicze. Na przykład w roku 1781 zbudowano tam żaglowiec "Marie Charlotte", wartości 13 tys. talarów, a w roku 1802 galeon "Atalanta", wartości 10 tys. talarów. O dużym znaczeniu portu mrzeżyńskiego świadczą resztki zniszczonych falochronów, które w roku 1861 były widoczne, gdy morze — prawdopodobnie na wskutek niskiego stanu wody--odsłoniło około 200 metrów dna. Okazało się, że falochrony te były o dwie stopy dłuższe od ówczesnych analogicznych budowli w Kołobrzegu. W drugiej połowie XIX stulecia rząd pruski rozważał poważniejszą rozbudowę portu w Mrzeżynie. Pian ten nie wyszedł jednak poza sferę zamierzeń. W latach 1873 i 1884 potężne sztormy z północnego zachodu, połączone ze spiętrzeniem wód na Bałtyku, spowodowały zalanie całej wioski i przyległych nizin. Od 1840 roku Mrzeżyno jest kąpieliskiem morskim. W roku 1924 zanotowano 415 stałych mieszkańców i 2245 letników. Obecnie Mrzeżyno jeszcze bardziej przyciąga urlopowiczów. W sezonie roku 1972 wieś przyjęła ponad 100 tys. osób. W latach 1955—1972 zbudowano tu liczne ośrodki wypoczynkowe zakładów pracy, ośrodki kolonijne, bazę gastronomiczno-noclegową, zmodernizowano sieć ulic, itd.